• بطور کلی حضرت ثمره به دلیل طبع بالای ایشان تمایل زیادی به تاریخ نگاری بخصوص در مورد وقایع مربوط به جدایی میرزا حسینعلی و سایر مدعیون از ائین بیان نشان نمیدهند. این موضوع خصوصا توسط مرحوم پرفسور براون که به دیدار ایشان به فاماگوستا رفته بودند توسط این این تاریخ نویس و شرق شناس عالیقدر تجربه و در اثار خویش درج شده است. الواحی از این قبیل و کتاب کوچک مجمل بدیع در وقایع ظهور منیع نیز به درخواست اشخاص سائل نگاشته شده اند. مثلا کتابی که ذکر شد بنابر خواهش مرحوم براون نگاشته شده.
• لوح مزبور این حقیقت که مقام حضرت ثمره به عنوان مرأت نقطه بیان بالا تر حروف حی میباشد را تصریح مینماید.
• لوح مزبور این حقیقت تاریخی را که در کتب تاریخی دیگر هم درج شده تائید میکند که تمامی مدعیون تا قبل از غروب شمس حقیقت یعنی نقطه اولی کاملا طوق بندگی ایمانی را به گردن میکشیدند.
• در این لوح حضرت ثمره تکرار میکنند که ایشان تا قبل از تفویض ماموریت به ایشان نه کتابی داشتند و نه از علم الهی برخوردار بودند.
• در این لوح پاسخ محکمی میدهند به انان که ماهیت ماموریت ایشان را جز انکه مرآت حضرت نقطه اولی باشند میدانند و یا انانکه ماموریت ایشان را از روی مصلحت میدانند. به طور ساده و خلاصه جواب ایشان این است که از ایشان در ان زمان اشخاصی کبیر (چه از نظر سن و چه از نظر علم تکسبی) بوده اند که ظاهرا بسیار بهتر میتوانستند از عهده این کار بسیار مهم برایند. چرا حضرت نقطه اولی این امر حیاتی را به جوانی 19 ساله امی که هیچکس او را نمیشناخت و عالمش نمیدانست تفویض کردند؟
• حضرت ثمره اثار خود را به 4 نوع تقسیم میکند و هرکسی را که فکر میکند بتواند نظیر اثار او را بنویسد به چالش میکشد. ایشان همچنین میفرمایند که قادرند تمامی اثار الهی سابق را از قلب بخوانند بدون انکه خوانده باشند.
• حضرت ثمره انانرا که ایشانرا موعود بیان فرض کرده بودند مورد عتاب وخطاب قرار میدهد و انانرا مورد سرزنش قرار میدهد.
• ایشان تصریح میکنند که عالم (در چند سال اندک) ترقی ننموده که مستحق دین و یا ظهور جدیدی باشد.
• حضرت ثمره دلیل مدعیون را حب مقام و حب به این دنیا میدانند و از انها دعوت به توبه میکنند.
• حضرت ثمره از اینکه یاری دهنده ای پیرامون خود نمی بینند بسیار دل شکسته هستند ولی راه حق را مهم تر میدانند و به ان راضی و مفتخر هستند.
• حضرت ثمره به صورت غیر مستقیم پیروان میرزا حسینعلی را مورد خطاب قرار میدهد و انانرا پیرو هوی میدانند. همچنین خود میرزا حسینعلی را خطاب قرار میدهد و او را دعوت به بازگشت میکند و از او میخواهد که دست از ریختن خون مومنین بیان بردارد.

نسخه تایپ شده

ذکر این نکته ضروری است که نام این لوح (صراط حق العظیم) توسط نگارنده این صفحه نام گذاری شده و از لوحی وصایت که از جانب حضرت نقطه اولی خطاب به حضرت ثمره است گرفته شده. در این لوح حضرت نقطه راهی را که حضرت ثمره نشان میدهند راراهی به حق عظیم دانسته اند.